ബാർബറ അന്ന ഗായർദൊനയുടെ കവിതകൾ

പെണ്ണുങ്ങളുടെ രാത്രികള്‍
ആണുങ്ങളുടെ രാത്രികളല്ല.
അവയ്ക്ക് തിളക്കം കുറവാണ്.
എളുപ്പം പുലര്‍ന്നു പോകുന്നവ.
അടഞ്ഞ വീട്ടകമായവ.
നക്ഷത്രങ്ങളില്ലാത്തവ.
ഇരുണ്ടവ.
വീട്ടകങ്ങളില്‍ കൊളുത്തിക്കാട്ടേണ്ടവ.
ഒറ്റയ്ക്കിറങ്ങിപ്പോകാനാവാത്തവ.

കടലിനഭിമുഖമായി നിൽക്കുന്ന
തിരക്കുകുറഞ്ഞ ഒരു കഫേയിൽ,
കാറ്റുകിട്ടുന്ന ഒരിടത്തിരുന്ന് കടൽ കണ്ടുകൊണ്ട്
മധുരം കുറഞ്ഞ കാപ്പിയും കുടിച്ച്
അവളവളോട് സംസാരിക്കാനാണ്
എത്രയോ കാലമായി ഒരു വിടുതൽവിളി
ഉള്ളിൽ തിളയ്ക്കുന്നത്.

വെയിലാറിയ...

കൊഴിഞ്ഞ കാലത്തിലേക്ക് 
ഉറ്റുനോക്കിക്കൊണ്ട്
ഘടികാരം ഒരു വേള
നിശ്ചലമാകുന്നു,
പാതിവിരിഞ്ഞ പൂക്കളും
നിന്നുപോയ പ്രാർത്ഥനയും
പറഞ്ഞു പോയവാക്കും
കടന്നു പോയ വഴികളും
ഭൂതകാലത്തിലേക്ക്
നോക്കുന്നു
സ്നേഹം ഒറ്റപ്പെട്ട

എന്റെ വൈകുന്നേരങ്ങളിൽ 
കടുത്ത ഉഷ്ണത്തെയും കെട്ടിപ്പിടിച്ച്
അപൂർണമായ പാലങ്ങൾക്ക് കീഴെ 
നിന്റെ പട്ടണമുറങ്ങുന്നു.

നമ്മൾ 
രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങൾ 
രണ്ടിലകളായി 
രണ്ടുനേരത്തുണർന്നവർ
രണ്ടായിത്തന്നെ പുലരുവോർ 

മുറിച്ചിട്ട
ചൂണ്ടുവിരലുകളുടെ
കുന്നുകൾക്കരികിൽ
കശാപ്പുകാർ ഇരിക്കുന്നു

മുറിവുകൾ
വേദന
ചുണ്ടമർത്തി വെയ്ക്കുന്നു

സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ
ഭയം കൊണ്ട്
തൂക്കിലേറ്റി
ഞാൻ
കുനിഞ്ഞിരിക്കുന്നു

ഞാൻ
എന്റെ...

അയയിലിട്ട 
സ്വപനങ്ങളുടെ
ഇരുണ്ട
ഒറ്റയൊറ്റ
നിഴലുകളാണ് ചുമരിൽ.

രണ്ട് പല്ലികൾ
ആ നിഴൽ മെത്തകളിൽ
ഇണചേർന്നൊന്നാവുന്നു

ചിലന്തിവലയിൽ കുടുങ്ങിയ
ഇലപ്രാണി
തൊഴുതു പ്രാർഥിക്കുന്നു
ഇരപിടിക്കാൻ കാക്കുന്ന
ഏകാഗ്ര(ന്ത)തയും...

നോവിക്കാൻ
മാത്രമറിയാവുന്നവരുടെ വിരലുകൾ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടോ

സ്വപ്നങ്ങളുടെ
കൊളുന്ത് നുള്ളി നുള്ളി തഴമ്പ് വന്നിരിക്കും.
അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയിട്ടുണ്ടോ,
നിര തെറ്റിപ്പോയ അക്ഷരങ്ങളിൽ കവിത പിടഞ്ഞപ്പോൾ 

മേഘങ്ങളിൽ നിന്നൂറുന്ന നീരിൽ
താത്തിരിപൂ വിട്ടാണ്
അവർ സന്ധ്യയെ വാറ്റിയിരുന്നത്....

ഒന്നിനു മുകളിൽ ഒന്നായി കയറ്റി വച്ച
പല നേരങ്ങളിൽ
ആവിയാവുന്ന മാദക നീര്
കുന്നിനു കുറുകെ
ലോകം ചുറ്റി രാത്രിയെ
ബാൽക്കണിയിൽ
ചാരിയിരുത്തും...

അലിവ് 
തേൻമിട്ടായിക്കുള്ളിൽ 
ഉണ്ടായി വന്ന കുമിളയാണെന്ന്
തോന്നുമ്പോഴൊക്കെ തമ്പായി
തിരക്കിട്ടു മുഖം തോർത്തി 
മുണ്ടുടുത്തിരുന്നെന്നു ഓർത്തു
കൊന്തല പരതി.

കിട്ടാതെ മാക്സിക്കയ്യറ്റത്തെ 
ലേസിൽ പിടിച്ചു വലിച്ച്
അതിൽ...

എന്റെ മുറിയിൽ
കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ
മേശക്ക് താഴെ
ഒരു ചവറ്റുകൊട്ടയിരിപ്പുണ്ട്,
കൊല്ലങ്ങളേറെയായി.

ചിലതൊക്കെ അപ്പൊപ്പൊ 
അതിലെറിയും.
അരികുകീറി പുഴുവരിച്ച് 
വെള്ളമൊലിച്ചാൽ മറ്റു ചിലതും. 
മനസിലും ബാഗിലും 
സ്ഥലം തികയാതിറങ്ങി...

അലക്കു കല്ലിന്റെ ഓരത്തൊ, രിരുമ്പാമ്പുളി തണൽ
പച്ചച്ചു തണുത്തു നിൽക്കുന്നു.

ഉച്ചക്ക് മുക്കാലും 
നനഞ്ഞ കുപ്പായം 
എടുത്തു 
കുത്തിയതിറക്കിയിട്ടു 
തണുപ്പിലി, ത്തിരി
നേരമൊളി,ച്ചിരിക്കുന്നു.

കനത്ത പുളിപ്പിന്റെ 
മൂർച്ചയാൽ...

ഒരു വസ്ത്രം
വളരെ എളുപ്പത്തിൽ
ഉപേക്ഷിച്ചത്!

എത്ര സാന്ദ്രമാണ്
അതിന്റെ 
ഒച്ച!
വല്ലാതെ വേദനിപ്പിക്കുന്നത്!
തുടക്കത്തിൽ ചിലമ്പുന്ന ആഹ്ലാദവും
ഒടുക്കത്തിൽ കനത്ത നിരാശയും.

അതിന് ശേഷം
മറ്റൊരു നഗരത്തിലേക്ക്
പലായനം...